-
1 κέλευθος
κέλευθος, ἡ, im plur. poet. auch τὰ κέλευϑα, der Weg, der Pfad, zu Lande u. zu Wasser; ὅς κέν τοι εἴπῃσιν ὁδὸν καὶ μέτρα κελεύϑου Od. 4, 389; ἡ δ' ἔϑεεν κατὰ κῠμα διαπρήσσουσα κέλευϑον 2, 429; ϑεῶν δ' ἀπόειπε κελεύϑους Il. 3, 406, die Pfade, der Wandel, das Leben der Götter; κέλευϑοι νυκτός τε καὶ ἤματος, die Bahnen der Nacht u. des Tages, auf denen Nacht u. Tag ihren wechselnden Kreislauf beschreiben, Od. 10, 86; oft bei Hom. κέλευϑα, bes. ὑγρά, ἰχϑυόεντα, von den Bahnen der Seefahrer; ἀνέμων κέλευϑα Od. 5, 383. 10, 20; ἁλὸς βαϑεῖα Pind. P. 5, 88; μυρίαι ἔργων καλῶν I. 5, 22; ἁπλόαι ζωῆς N. 8, 35, Mittel u. Wege, Art u. Weise; oft bei den Tragg., Weg, Reise, κέλευϑον τήνδ' ἔστειλα Aesch. Pers. 599, τήνδ' ἐβούλευσεν κέλευϑον 744; τέκνων τε κελεύϑοις ἐπιστρεπτὸν αἰῶνα κτίσσας Ch. 345, der Lebenspfad; von den Bahnen der Gestirne, οἷον ἄρκτου στροφάδες κέλευϑοι Soph. Trach. 130; ἐς κέλευϑά τ' ἀστέρων Eur. Hel. 350; πολλὰ κέλευϑος ἐρατύει, ein langer Weg hält dich zurück, du bist weit von mir entfernt, Soph. O. C. 161; τετράπουν μιμήσομαι λύκου κέλευϑον, das Gehen, Eur. Rhes. 212; βίου κέλ. ἄϑεος Herc. Fur. 433; sp. D. Es hängt wohl mit ἘΛΕΥΘΩ zusammen, schwerlich mit κελεύω u. κέλλω.
-
2 κέλευθος
κέλευθος, ἡ, auch τὰ κέλευϑα, der Weg, der Pfad, zu Lande u. zu Wasser; ϑεῶν δ' ἀπόειπε κελεύϑους, die Pfade, der Wandel, das Leben der Götter; κέλευϑοι νυκτός τε καὶ ἤματος, die Bahnen der Nacht u. des Tages, auf denen Nacht u. Tag ihren wechselnden Kreislauf beschreiben; κέλευϑα, bes. ὑγρά, ἰχϑυόεντα, von den Bahnen der Seefahrer; ἁπλόαι ζωῆς, Mittel u. Wege, Art u. Weise; Weg, Reise; τέκνων τε κελεύϑοις ἐπιστρεπτὸν αἰῶνα κτίσσας, der Lebenspfad; von den Bahnen der Gestirne; πολλὰ κέλευϑος ἐρατύει, ein langer Weg hält dich zurück, du bist weit von mir entfernt; τετράπουν μιμήσομαι λύκου κέλευϑον, das Gehen -
3 ἐρητύω
ἐρητύω (vgl. ἐρύω, ἐρύκω), zurück-, abhalten, hemmen, hindern, κήρυκες δ' ἄρα λαὸν ἐρήτυον Il. 18, 503; σοῖς ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρήτυε φῶτα ἕκαστον, an der Flucht hindern, 2, 164; vgl. Od. 9, 493; ἐρητύσασκε Il. 11, 567; ἠὲ χόλον παύσειεν, ἐρητύσειέ τε ϑυμόν, beschwichtigen, besänftigen, Il. 1, 192. – Pass., οὐδέ οἱ ἀτρέμας ἧσϑαι ἐρητύετ' ἐν φρεσὶ ϑυμός Il. 13, 280, vgl. 9, 264, ich konnte es nicht übers Herz bringen; – übh. sich zurückhalten, zurückbleiben, ἐρήτυϑεν (d. i. ἐρητύϑησαν) καϑ' ἕδρας Il. 2, 99. 211; ἐρητύοντο μένοντες 8, 345; – πολλὰ κέλευϑος ἐρᾶτύει Soph. O. C. 611 im ch., d. i. viel des Weges ist dazwischen; ἐρήτυσον τέκνα δεινῆς ἁμίλλης, halte sie vom Kampfe zurück, Eur. Phoen. 1260; sp. D., έρη-τύσασκε δ' ὑλαγμοῠ (κύνας) Theocr. 25, 75; oft Ap. Rh., μηδ' αὐτοὶ ἐρητύεσϑε κελεύϑου 2, 331. – Med. = act., Hom. ἐρητύοντό τε λαόν Il. 15, 723. [υ, im praes. u. impf. kurz, wird des Verses wegen in ἐρητύειν u. ἐρητύοντο lang.]
-
4 ἐρητύω
ἐρητύω, zurück-, abhalten, hemmen, hindern; σοῖς ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρήτυε φῶτα ἕκαστον, an der Flucht hindern; ἠὲ χόλον παύσειεν, ἐρητύσειέ τε ϑυμόν, beschwichtigen, besänftigen. Pass., οὐδέ οἱ ἀτρέμας ἧσϑαι ἐρητύετ' ἐν φρεσὶ ϑυμός, ich konnte es nicht übers Herz bringen; übh. sich zurückhalten, zurückbleiben; πολλὰ κέλευϑος ἐρᾶτύει, viel des Weges ist dazwischen; ἐρήτυσον τέκνα δεινῆς ἁμίλλης, halte sie vom Kampfe zurück
Перевод: со всех языков на немецкий
с немецкого на все языки- С немецкого на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский